12 ліпеня 2020 г. споўнілася 100 год з дня нараджэння Ядвігі Юльянаўны Раманоўскай, пляменніцы Янкі Купалы, нястомнага захавальніка спадчыны Песняра.

Ядвіга Юльянаўна — чалавек з кагорты тых рупліўцаў беларускай культуры, якія рабілі сваю справу старанна і карпатліва, без гучных дэкларацый, але менавіта дзякуючы якім не згас агеньчык Памяці і Спадчыны.

Ядвіга Юльянаўна Раманоўская на працягу 42 гадоў працавала ў Дзяржаўным літаратурным музеі Янкі Купалы (1960-2002), з якіх на працягу 26 гадоў (1960-1986) галоўным захавальнікам фондаў музея, збірала купалаўскую рукапісную спадчыну, дакументы і матэрыялы да біяграфіі Янкі Купалы і яго асяроддзя, успаміны пра Песняра сучаснікаў паэта, прымала ўдзел у стварэнні экспазіцый і выставак у музеі і яго філіялах. Аўтар і рэцэнзент шматлікіх артыкулаў энцыклапедычнага даведніка «Янка Купала», буклетаў, артыкулаў у перыядычным друку. Дзякуючы намаганням Ядвігі Юльянаўны ўсталяваны мемарыяльныя дошкі, увекавечаны мясціны, звязаныя з жыццём і творчай дзейнасцю Янкі Купалы.

Музей ушаноўвае памяць пляменніцы Янкі Купалы, працягвае яе руплівую працу па ўвекавечванні спадчыны Песняра!

9 ліпеня 2020 года ў Дзяржаўным літаратурным музеі Янкі Купалы пачала працаваць выстаўка “Вандроўка з класікамі” да 70‑годдзя з дня нараджэння мастака Уладзіміра Сулкоўскага (1950 – 2013).

Даведацца больш »

7 ліпеня з нагоды дня нараджэння Янкі Купалы госці і сябры музея накіраваліся ў Лагойскі раён у філіял музея “Акопы”, каб прыняць удзел у адмысловай акцыі “Пасадка саджанцаў бэзу “Паўлінка” – сумесны праект Дзяржаўнага літаратурнага музея Янкі Купалы, Нацыянальнага акадэмічнага тэатра імя Янкі Купалы і Цэнтральнага батанічнага сада Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі.

Дзевяць саджанцаў бэзу пасаджаны там, дзе расквітнеў геній паэта, дзе ён нарадзіўся як лірык сусветнага значэння і выдатны драматург. Менавіта ў гэтай маляўнічай мясціне створаны ўсе п’есы паэта, у тым ліку і славутая камедыя “Паўлінка”.

Кожную вясну будзе квітнець і бэз “Паўлінка”, які з любоўю пасадзілі для ўсіх аматараў творчасці паэта: дырэктар Дзяржаўнага літаратурнага музея Янкі Купалы Алена Ляшковіч, генеральны дырэктар Нацыянальнага акадэмічнага тэатра імя Янкі Купалы Павел Латушка, народны артыст Беларусі Аляксандр Падабед, актрысы Купалаўскага тэатра, славутыя Паўлінкі: заслужаная артыстка Рэспублікі Беларусь Юлія Шпілеўская і Марта Голубева, а таксама пісьменнік, намеснік старшыні Беларускага фонда культуры Анатоль Бутэвіч. Самая вышэйшая ўзнагарода – гэта людская памяць. І беларусы прыносяць Янку Купалу гэты дар – сваю памяць праз чытанне яго твораў, праз адлюстраванне паэтычных радкоў на мастацкіх палотнах, праз стварэнне новых літаратурных шэдэўраў, новых бліскучых спектаўляў па яго п’есах, перадаючы гэтыя скарбы наступнаму пакаленню.

Як на свет радзіўся Янка…

Сёння спаўняецца 138 гадоў з дня нараджэння Янкі Купалы

У кожнага народа ёсць песняры, прарокі, што сілай свайго паэтычнага таленту вызначаюць не толькі шляхі развіцця роднай мовы, літаратуры, культуры, але і фарміруюць нацыянальную самасвядомасць, увасабляюць нацыянальную ідэю. Яны становяцца сімваламі свайго народа. Для беларусаў такім сімвалам стаў Янка Купала

Творчасць Янкі Купалы ад першага і да апошняга радка належыць Беларусі і яе нацыянальнай культуры

Віншуем усіх аматараў творчасці паэта!

Даведацца больш »

Даведацца больш »

Даведацца больш »

На працягу 2020 года ў музеі Янкі Купалы рэалізуецца наватарскі культурна-асветніцкі праект “Дом успамінаў” для людзей “60+”.

У аснову аднаго з апошніх заняткаў былі пакладзены ўспаміны сведак Вялікай Айчыннай вайны, у тым ліку і Янкі Купалы, пасляваеннага часу, дакументы і фотаздымкі, а самі ўдзельнікі праекта сталі неацэннай крыніцай інфармацыі для музея. На працягу гэтага тыдня ўдзельнікі праекта запрашаюць вас у «сентыментальнае падарожжа».

26.06.2020

Чыкоўкіна Наталля Мікалаеўна ўспамінае:

“Мой тата, Чыкоўкін Мікалай Пятровіч, прайшоў усю вайну і дайшоў да Берліна, распісаўся на сценах Рэйхстага. Узнагароджаны медалямі за вызваленне Варшавы, узяцце Берліна, за перамогу ў Вялікай Айчыннай вайне. Асабліва ганарыўся медалём “За баявыя заслугі”.

Прайшлі праз усе жахі вайны і без звестак зніклі браты майго бацькі Аляксандр і Павел, а таксама брат мамы Іван.»

25.06.2020

Вялікая вайна… і вялікая трагедыя… Трагедыя для ўсяго народа, трагедыя для кожнай сям’і.

Сёння гісторыю сваёй сям’і распавядае Курская Святлана Валянцінаўна.

Яе дзядуля — Сцяпура Ананій Іванавіч у 34 гады застаўся на вечна ляжаць у зямлі чужой дзяржавы. Ананій Іванавіч памер ад ран 26 снежня 1944 года пры вызваленні Будапешта.

23.06.2020

Працягваем распавядаць гісторыі ўдзельніц праекта «Дом успамінаў».

Каледзіна Людміла Міхайлаўна нарадзілася ў горадзе Старыя Дарогі, але 60 гадоў пражыла ў Маскве. Яе бацька, Міхаіл Каледзін, як і Янка Купала, быў узнагароджаны медалём «За абарону Масквы».

Маці, Алена Праташчык, марыла паступіць у інстытут, а потым вучыць дзяцей, але вайна змяніла ўсе планы. У Старых Дарогах маці з сям’ёй сталі сувязнымі партызанскага атрада.

Старыя Дарогі вызвалілі 28 ліпеня 1944 года. Нарэшце спраўдзілася мара Алены Трасаўны: яна пайшла працаваць настаўніцай пачатковых класаў у Старадарожскай сярэдняй школе, пазнаёмілася з Міхаілам Каледзіным, ажаніліся і пражылі ў каханні 46 гадоў!

22.06.2020

Сёння гісторыю сваёй сям’і падчас Вялікай Айчыннай вайны распавядае Салаўёва Лілія Давыдаўна.

Яе бацькі прайшлі праз усю вайну. Бацька, Савульскі Давід Барысавіч, пасля знаходжання ў яўрэйскім гета быў пераведзены ў канцлагер Трэблінка, адкуль у жніўні 1942 года ўцёк. А маці, Ніну Георгіеўну, пагналі ў Нямеччыну працаваць у сям’і гестапаўца.

10 чэрвеня 1925 г. паэтычны талент Янкі Купалы атрымаў афіцыйнае прызнанне з боку дзяржавы. Пастановай Савета Народных Камісараў БССР Янку Купалу было нададзена званне народнага паэта Беларусі ў сувязі з 20-годдзем літаратурнай дзейнасці.

У вершы “Шляхам гадоў” паэт згадвае свой творчы шлях і разважае пра яго неадрыўна ад лёсу Бацькаўшчыны.

Як пацерку да пацеркі, за годам год

На шнур жыцця ўсё ніжа, ніжа;

Адна з тых пацерак сцюдзёная, як лёд,

Другая цёплая, як сонца летні ўсход…

…………………………………………………..

Вось так шляхамі год дагэтуль я ішоў

З адною думкаю аб шчасці Беларусі…

З нагоды святкаванняў газета “Савецкая Беларусь” № 107 ад 16 мая 1925 г. прысвяціла 20-годдзю творчай дзейнасці Янкі Купалы.

43-гадовы Янка Купала на той час быў адным з кагорты старэйшых беларускіх пісьменнікаў. У 1925 г. на Пленуме Цэнтральнага бюро Усебеларускага аб’яднання паэтаў і пісьменнікаў “Маладняк” Янка Купала зрабіў здымак з маладымі літаратарамі. “Сядзеў у паліто і зімовай шапцы не на пярэднім плане, а ў сярэдзіне, і з ледзь прыкментнай лагоднай усмешкай паглядаў на маладнякоўцаў, якія сядзелі вакол яго…” – успамінаў Кандрат Крапіва. Маладыя пісьменнікі звалі Купалу “дзядзька Янка”.

Унікальнае выданне – кніга “Маладняк Янку Купалу” выйшла ў 1925 г. у Мінску. У зборнік увайшлі вершы Янкі Купалы і прысвячэнні паэту ад маладнякоўцаў у празаічнай і вершаванай форме.

Калектыў Дзяржаўнага літаратурнага музея Янкі Купалы смуткуе з прычыны смерці вядомага беларускага мастака Уладзіміра Самойлавіча Басалыгі і выказвае глыбокае спачуванне яго сям’і, родным і блізкім.

Творчасць Уладзіміра Самойлавіча, яго мастацкі талент вядомы не толькі ў нашай краіне, але і за яе межамі. Мы ганарымся тым, што ў фондах Дзяржаўнага літаратурнага музея Янкі Купалы захоўваюцца і экспануюцца серыі графічных твораў пад агульнай назвай “Радзіма мая дарагая”, “Мова наша родная”, а таксама выдатныя ілюстрацыі да кнігі Янкі Купалы “Алеся. Хлопчык і лётчык”.

На мастацкай спадчыне Уладзіміра Самойлавіча і надалей будзе выхоўвацца не адно пакаленне беларусаў. Памяць аб ім захаваецца ў нашых сэрцах назаўсёды.